Mijn lichaam heeft het moeilijk. Ik ben daarnet naar Yin Yoga geweest en merkte duidelijk dat het vele slapen, liggen en de medicatie hun tol hebben geëist. Yin yoga mag geen pijn doen, maar ik voelde pijn bij iedere beweging. Ik merkte dat ik direct uitging van het ergste: “OMG terug bij af, weer helemaal opnieuw opbouwen…”
Onzin natuurlijk, dit hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Het lichaam heeft gewoon een paar weken gevochten en moet nu gewoon herstellen, opnieuw loslaten.
De bedoeling van Yin Yoga is dat je – door je over te geven aan een houding – ontspant, los laat. De houdingen zijn vooral gericht op het versterken en het versoepelen van bindweefsel en gewrichten, het rekken van dieperliggende spieren en het losmaken van het bekkengebied. Maar ik merkte dus vandaag dat alles pijn doet, mijn spieren, mijn bindweefsel gewoon alles. En dan natuurlijk dat stuk conditie; die is op dit moment weer nul punt nul.
Toen ik in 2021, na 1,5 maand met fysio startte wist ik dat ik meer moest doen, ontdekken, uitvinden om het lichaam weer in beweging te krijgen. Ik was zo geschokt van wat er gebeurde dat ik gewoon alles was vergeten wat ik ooit over mijn lijf en het functioneren ervan had geleerd. Ik heb altijd gedacht dat er een manier moet zijn om je lichaam perfect in balans te krijgen. Geweten dat het niet ‘ziek’ hoeft te zijn en dat het een zelf herstellend vermogen heeft. En dat is nog steeds zo en toch denk ik er nu iets genuanceerder over. Het blijft complex en ik denk dat iedereen zijn eigen waarheid moet vinden.
Ik houd van de holistische geneeswijze. Ik denk dat we alles moeten samenbrengen; oost -west- kruiden- Aboriginal wijsheid- Indianen wijsheid – tarot – kabbala .. Het maakt mij niet uit, ik denk dat overal wijsheid in verborgen zit om te ontdekken. Er zijn gewoon veel wegen die naar niet-Rome leiden. Ieder heeft ook zijn eigen pad te lopen. Ik loop mijn pad – sinds Covid – door mijn lichaam te volgen en ik ben er heel content mee.
Ons lichaam is voor mij een diamant en een schatkaart. Iedereen die een beetje met zichzelf bezig is weet wel dat het lichaam een voertuig is waarin we – tijdelijk – wonen. En hoewel het er vast uitziet bestaat ook ons lichaam uit energie, trilling, vibratie. We hebben een spijsverteringssysteem, ademhalingssysteem, bloedcirculatiesysteem, een hart dat 24 uur per dag klopt..
Onze cellen bestaan uit elektronen, er is dus zoiets als elektriciteit in onze cellen. Cellen vormen samen een orgaan, wat weer wordt gevoed door een soort van energiestelsel (meridianen) en energie (prana of chi) die via onze aura ons lichaam binnenkomt of via onze chakra’s. En dan nog onze aura, die uit lagen bestaat, uit een emotioneel lichaam, een mentaal lichaam en dan als laatste onze ware Geest, die al onze levens op aarde bestuurt. (Weer een andere discussie)
En dit wordt beïnvloed door een lading van factoren in de buitenwereld: wat we eten en drinken, hoe we het verzorgen, of we het in beweging brengen, of we goed slapen, of er veel straling is, gemtrails, een negatief gerichte omgeving, armoede… Trilling dus, vooral trilling, frequentie. Het lijkt erop dat we hier zelf enorme invloed op hebben. Ik weet inmiddels dat dit voor sommigen wel zo is en voor sommigen niet. Het ligt gewoon aan welk pad je loopt. Wat je wil ontdekken op aarde. Maar ook mijn mening evolueert dus misschien denk ik er volgend jaar anders over.
Voor nu is het zo dat het voor mij zo is dat dit lichaam wordt beïnvloed door ons denken. Dat er van alles in ons en om ons heen gebeurt dat emoties veroorzaakt en stress en waar wij vooral iets van denken, we vinden overal iets van en hebben overal een oordeel over. We blijven erover nadenken, blijven erover praten, piekeren.
En dát weet ik inmiddels, dát brengt in elk geval ons lichaam uit balans.
Ik denk dus dat we alleen uit balans kunnen zijn door ons denken, dus dat dát de crux is: ons denken beheersen en sturen. Alleen hoe doe je dat? Vooral als je niet eens weet wát je allemaal denkt?
Recente reacties