Ik ben al jaren bezig met zingeving en met de zin van ‘ziek zijn’ en vond het een vreemd fenomeen. Ik vraag me altijd af waar iets voor dient. Ik geloof niet in toeval en denk dat overal een reden voor is. Hoeft natuurlijk niet zo te zijn, maar voor mij is dat nu eenmaal zo, dus dat is ook altijd mijn uitgangspunt. Ik weet gewoon van binnen dat iets altijd ergens vandaan komt en ten goede dient. Dat er een betekenis in verborgen zit die leidt naar meer bewustzijn.
Er zijn, door verschillende auteurs, boeken geschreven over de betekenis van een bepaalde ziekte; heel interessant. En toch, voor mij klopt dat ook weer niet helemaal. In 2021 toen ik iets aan de beterende hand was en op zoek ging naar de betekenis van Covid hoorde ik al snel, via alternatieve media, dat Covid een frequentie is waarop je niet hoeft aan te haken. Je hoeft het dus niet te krijgen als je niet wil. En daar kon ik niets mee. Lastig vond ik het, vooral omdat ik van binnen wist dat er betekenis schuilt achter alles wat ik meemaak. Maar ook omdat ik nu eenmaal in het begin (letterlijk) niet verder dan 10 meter kon lopen.
En frustrerend, vooral frustrerend. Omdat ik het gevoel had niet verder te komen. Niet geestelijk, niet spiritueel (geen betekenis) maar ook niet lichamelijk. Achteraf kan ik zien dat ik door een enorm mooi proces ben gegaan en, zoals gewoonlijk, in mijn shit het allerbeste van alles om mij heen had, maar goed we zitten nu eenmaal in die grot van Plato dus het ontbreekt mij nogal eens aan Zicht. Btw: mijn gevoel klopte ook al niet; ik kwam wel vooruit, ik voelde het alleen niet.
Hoe is dat? Aanhaken op een frequentie? En welke frequentie heeft Covid dan? En is het dan mogelijk om te voorkomen dat je daarop aanhaakt? Ik had vroeger als kind een radio waar ik eenvoudig aan een knop kon draaien om naar de top 40 of Ferry Maat’s Soul show te luisteren. Afstemmen dus op een frequentie. Dus ik stel me nu voor dat iets in mij aan een knop heeft gedraaid en dat deze is stil blijven staan op de freqeuentie : ruis ruis stop: Covid. En daar stil is blijven staan. Nee joh ….toch?
Op de achtergrond van mijn leven heeft een deel van mij zich altijd bezig gehouden uit het lezen van tekenen. Het maakt deel uit van mijn natuur; ik kan gewoon niet anders.
Hebben gebeurtenissen betekenis of komt dat wat betekenis heeft door gebeurtenissen/ tekens tot ons? Een zin (van mijn leermeester) die al meer dan 40 jaar resoneert in mijn binnenste.
Ik ben Nederlands Hervormd opgevoed en hing aan de lippen van mijn onderwijzers op de lagere school wanneer er parabels werden voorgelezen. Toen al razend nieuwsgierig naar de werkelijke betekenis ervan.
Ik had eens een ervaring die exact 6 weken duurde. Tijdens die periode kreeg ik letterlijk boodschappen door en wist ik dingen. Helderziende waarnemingen als het ware. Ik wist opeens dat iets gebeurde, welke kleur/ merk auto bij een garage stond, dat iets was uitverkocht, je kon het zo gek niet bedenken. En ik wist ook hoelang deze periode ging duren en ook dat het net zo snel weer zou stoppen als het begonnen was. Het stopte.
En daarna kreeg ik een droom waarin ik in een bakkerij stond met mooie dikke houten lege planken. Er lag niets op de planken. Je kon daar dingen kopen als je wist wat je wilde hebben en dan gingen ze het ‘achter’ halen. Ik bestelde 10 witte broodjes. Ik kreeg 6 witte en 4 bruine broodjes en een hele grote zak met lege flessen met de mededeling dat ik deze kon inleveren voor statiegeld.
Daar op dat moment startte ik met het lezen in tekenen. Ik kwam mijn leermeester tegen, vertelde mijn droom en kreeg als antwoord: Jaa nou ehhh, dit is een droom van ‘ once in a lifetime’, die je niet zal vergeten. De werkelijke betekenis zal mettertijd duidelijk worden voor jou, maar de droom zegt wel dat je occult moet. Occult? Wat betekent dat? Nou gewoon occult, bewust leren kijken naar wat er gebeurt. Ook hier snapte ik geen hol van maar achteraf gezien was dat wel het moment dat ik een bepaald pad insloeg: mijn pad.
Ik ben tegenwoordig redelijk bedreven in betekenis geven aan gebeurtenissen. Vooral als ik 1 op 1 met iemand werk kan ik horen wat er werkelijk gezegd wordt en vaak redelijk snel achterhalen of er een emotie of betekenis schuilt achter een klacht van een client. Maar de betekenis die Covid had voor mij kon ik niet achterhalen. Daarnaast was werken voor mij geen optie (mijn werkgeheugen functioneert letterlijk als een zeef), dus ik gaf me over en dat wat er was.
Er zat voor mij niets anders op dan het ondergaan van mijn eigen proces en millimeter voor millimeter te werken aan mijn mobiliteit, conditie en lichamelijke kracht. Ik zag mezelf dingen leren die onze kleindochter ook leerde. Op de grond gaan zitten en opstaan bijvoorbeeld. Het lijkt nu al een vorig leven maar ik heb menige sessie beleefd dat ik eenvoudig moest gaan zitten op de grond en weer rechtop moest komen. 5 meter lopen met een gewichtje van 1 kg in mijn handen ging moeizaam. Je kunt het zo gek niet bedenken maar als tegen mij gezegd werd dat ik eerst mijn rechterknie op de grond moest neerzetten moest ik eerst nadenken welke knie mijn rechterknie was. Bij Easy Yoga vanuit ‘down dog’ naar voren stappen lukt mij nu nog niet. Mijn lichaam heeft alles opnieuw moeten leren alsof de verbinding tussen mijn hersenen en automatische reflexen verbroken was.
Gewoon eenvoudigweg opnieuw leren om op de aarde te staan en opnieuw leren op de aarde te lopen.
Recente reacties