III Ode aan een leraar; ode aan Winny
Dit is het 3e deel van een drieluik dat ik graag wil wijden aan Winny M. Dijkstra.
Terwijl ik aan de ene kant door het leven in de richting van Kinesiologie werd geduwd en werd opgeleid om als therapeut (Kinesiologe) vooral bezig te zijn met het releasen van stress trainde Winny mij in het leren zien en ervaren dat er licht schuilt in gebeurtenissen en in dromen die naar ons toekomen. Dit klinkt ‘zweverig’ en als ‘niet met beide beentjes op de grond’; daar ben ik me van bewust. We zijn gebonden aan woorden en woorden kunnen niet altijd een betekenis of iets wat in de ervaringswereld achter de betekenis ligt verwoorden.
Deze manier van kijken naar dromen en gebeurtenissen is ‘een’ manier; dit betekent niet dat het dé manier is. Het is wel mijn manier van kijken geworden.
Haar eerste cursus die ik bij haar volgde startte met de vraag: “of dromen een betekenis hebben of dat het zo is dat wat betekenis heeft in dromen tot ons komt”.
‘Mediteer hierover en als je niet weet wat mediteren is dan denk hierover na!’
Zelf dacht ik dat ik bijna nooit droomde, maar met 3 kleine kinderen gebeurde er dagelijks zoveel dat er genoeg gebeurde om in te kunnen ‘lezen’.
Het wordt langzaam voor steeds meer mensen duidelijk dat we meer zijn dan ons lichaam en onze emoties en gevoelens. Dat we impulsen zoals bijvoorbeeld zonlicht opvangen om vitamines in ons lichaam aan te maken. Een proces dat wel plaatsvindt maar waar we ons niet bewust van zijn. Zo vangen we meerdere impulsen op waar we ons niet van bewust zijn. Impulsen die ons terug willen brengen naar wie we werkelijk zijn. Die ons zachtjes willen terugbrengen naar het accepteren van onszelf en naar inzien dat we gewoon mogen zijn wie we zijn.
Er zit dus een wereld van verschil tussen deze 2 zinnen:
Hebben dromen een betekenis
Of
Komt dat wat betekenis heeft in dromen tot ons.
Als je denkt dat een droom iets ‘toevalligs’ is of dat gebeurtenissen om je heen ‘toevallig’ gebeuren en dat je hier geen invloed op hebt, stop dan gewoon met lezen. Dan is deze blog niet voor jou bedoeld. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. En mijn weg hoeft niet die van jou te zijn. Het is ook niet mijn bedoeling om iemand te overtuigen.
Ik ben zelf gefascineerd door de invloed die stress, gebeurtenissen, emoties en trauma hebben op het lichaam en onderbewustzijn en hierdoor op het wel of niet kunnen functioneren in onze samenleving. En ik ervaar steeds meer dat deze twee paden steeds dichter naar elkaar toe lopen.
Ik denk dat we een lichaam hebben om op deze aarde te kunnen zijn, om ons hier op aarde uit te kunnen drukken, maar dat we veel meer zijn dan ons lichaam. Er is iets in mij waarmee ik anders kan kijken dan met mijn ogen. Ik kan terugkijken naar een situatie, naar mezelf, ik kan me een roze olifant voorstellen. En er was altijd een stemmetje in mij dat zei: dit klopt niet, ik zie wat er gebeurt maar iets klopt er niet.
Ik leerde door de jaren heen in elk geval om op een andere manier naar gebeurtenissen te kijken, niet om per se positief te kijken, maar wel om het positieve in gebeurtenissen te onderscheiden. Ook hierin zit een verschil. Positief kijken of een andere betekenis zien in een gebeurtenis.
Omdat voorbeelden meer zeggen dan woorden (en om eer te geven aan haar) geef ik hieronder een voorbeeld van de uitleg van een droom door Winny.
Een vrouw droomde dat ze in een koets zat die werd gemend door een donkere man met een hoed op. Vele maanden daarna trouwde zij met een gekleurde man die zij nog niet kende toen ze de droom ontving. En daarmee verdween de droom in de prullenmand en werd deze alleen nog opgerakeld als bewijsstuk dat dromen voorspellend zijn.
Waarom had deze vrouw deze droom? De halve waarheid is dat zij een boodschap kreeg: dat ze zou gaan trouwen met een donkere man, dat deze gebeurtenis klaar lag voor haar in de stoffelijke wereld.
De grotere waarheid was een andere. Deze vrouw kwam door dit huwelijk in aanraking met een andere cultuur, met racisme en kreeg daardoor meer begrip voor beide partijen, blank en gekleurd. Hierdoor kwam deze vrouw met een nieuw aspect van haar ziel in aanraking komen om hier meer licht te kunnen verspreiden. Door te trouwen kon zij dat ervaren.
Op een ander niveau was de droom een aanduiding, dat ze spoedig in aanraking zou komen met een groter stuk van haar ziel, nu nog onbekend, nog donker, nog bedekt (kruin bedekt met een hoed), zodat ze meer licht kon uitzenden.
Voor deze vrouw was het later duidelijk dat ze zou trouwen met deze man die een andere cultuur had. Door de droom kon ze makkelijker besluiten deze stap te nemen.
Weinig mensen zien dat een zogenaamde slechte eigenschap eigenlijk de tegenhanger is van een gave. Ingeslepen gewoontes kunnen we alleen maar zelf veranderen doordat we ons ervan bewust worden dat we het doen. Transformeren! Maar tot die tijd doen we gewoon wat we doen. Negatieve belevenissen als nieuwe mogelijkheden proberen te zien is een uitdaging in ons leven. Iedereen kan zich op eigen wijze leren ontplooien en iedereen heeft talenten. Maar als je jezelf vergelijkt met een ander raak je verstrikt, dan merk je je eigen talenten niet meer op.
Hieronder volgt de wijze waarop Winny naar talenten keek:
Je kunt de ontdekker zijn van je nieuwe identiteit in dit leven, en dan inzien dat je dat altijd al was, maar niet wist. Lagen egoïsme zat er als een sluier voor. Je kunt laaiend enthousiast worden als je dit eenmaal inziet. Door je enthousiasme kun je een katalysator worden voor anderen. Je het talent ze aan te spoten, te helpen openen, je gaat ze voor.
Je talent kan bouwer zijn die innerlijke vrede en veiligheid zoekt in wat hij bouwt, huizen, verenigingen of werkgebieden. Je zoekt die vrede en veiligheid eerst in de harmonie van bouwsels, je bezittingen en uiteindelijk vind je ze in en met jezelf. De versluiering bestaat uit verspilling, totdat je vrede vindt in jezelf, mèt en in de stof.
Je kunt misschien communiceren in talen, of telepathisch, met mensen dieren, planten of stenen en met groot begrip voor de kosmos. De versluiering is bijvoorbeeld onbeschaafdheid en teruggetrokkenheid. Onbeschaafdheid of overheersing, om gaten te slaan in een verstarde wereld; dan heb je een stroom versnellende werking. Of teruggetrokkenheid omdat je denkt dat je zelf vast zit………. En dat kan heel lang duren. Totdat je je gaven ziet. Dan kom je uit je nevels van het denken.
Je kunt een moeder zijn voor het mensdom. Eerst met voedende melk, later met wijsheid. Niet een betuttelaar, die je nog bent als je versluierd bent. Heb je je verzorg-drang nog niet achter je gelaten, dan ben je eerst bemoeizuchtig. Maar je talent kan ‘begrijpen’ zijn en ‘doorgeven’ als het van pas komt, als er om wordt gevraagd.
Je kunt een koninklijk gevoel van zelfwaarde ontwikkelen en dat aan de gemeenschap geven door middel van jezelf als bron van creativiteit of opborrelende ideeën. De versluiering kan eerst uit eigenbelang bestaan die je met macht over anderen tot stand brengt.
Je kunt grote zuiverheid van hart hebben en twijfelen, omdat je je zuiverheid niet opmerkt. Hierdoor kan je die gave verbergen. Houd de zuiverheid in ere. Leer scherp op te letten. Zak niet weg. Oefen je in een hoger bewustzijn, zodat je je zuiverheid kunt beschermen, opdat het effect heeft in je leven.
Je talent kan zijn om je harmonisch met anderen verbonden te voelen. Eenzaamheid is er als je alleen voor jezelf werkt. Maar als je jezelf helemaal weggeeft zit je ook in een versluiering.
Word eerst je Zelf, durf van jezelf te houden. Vandaaruit vind je harmonische relaties met anderen op een hoog niveau. Dat is een grote gave.
Je talent kan zijn om volkomen-onafhankelijk te worden doordat je alle onzuiverheden uit je leven wegsnijdt: gewoonten, familie, kennissen. Je ware zelf vind je door diep te graven in afhankelijke gewoontes en het schoppen naar anderen die versluiering vormen. Alleen puurheid blijft over dat je verwant maakt aan anderen. Je ervaart dan dat je alles zelf bent.
Je talent kan zijn dat je ondanks de mist van aangeleerde kennis je eigen hogere waarheden vindt. JE wordt lang door de mist vastgehouden als je oppervlakkigheid het spirituele licht in jezelf eerst niet wil erkennen. Door vallen en opstaan zul je jezelf leren om vanuit je Hoger Weten te spreken.
Je talent kan een grote innerlijke rijpheid zijn, maar doordat je je fixeert in de stof blijf je hulp van mensen om je heen vragen. De fixatie in de stof is de versluiering. Ga achter jezelf staan en leg contact met je innerlijke zelf. Dan krijg je alle hulp, eerst van binnenuit, en dan ook nog van buiten.
Je talent kan je herinnering zijn van de broederschap van mensen, van de Aarde en het Universum. De versluiering zorgt ervoor dat je eerst mensen gebruikt om ambities te vervullen of dat je zelf door mensen wordt gebruikt; je voelt immers dat je iets met mensen moet. Dan groei je naar de ware broederschap toe die groter is dan alleen die van de mensen.
Je talent kan zijn om in het Geheel op te gaan. Om transcendent te zijn. Als je die mogelijkheid hebt kost het je veel tijd doordat je eerst alles in vakjes verdeelt en analyseert, voordat je je aan het Geheel durft over te geven. Dan is je talent het omhoog houden van je denken, als een opgerichte slang.
Er is voor elk wat wils:
je bent niet zoals je ouders
niet zoals iemand anders denkt
je bent niet zoals je familie
je bent niet zoals je partner
je bent niet zoals je collega
Je bent JIJ!
En als je zó Bent of Die bent, dan is jouw weg ook zó of zoals je Bent.
Recente reacties